توجه: کلمات داخل پرانتز، توسط مترجمین قرآن (فولادوند/مکارم/خرمشاهی) و کلمات داخل کروشه، توسط خودم و برای روشنترکردن آیات نوشته شده است.
سوره ۲۶: الشعراء
و اين (قرآن) از سوي پروردگار جهانيان نازل شده است ﴿۱۹۲﴾
به زبان عربى روشن ﴿۱۹۵﴾
هر گاه ما آن را بر بعضي از عجم (غير عرب/غير عرب زبانان/گنگان بيگانه زبان) نازل ميكرديم ﴿۱۹۸﴾
و پيامبر آن را برايشان مىخواند به آن ايمان نمىآوردند ﴿۱۹۹﴾
سوره ۱۳: الرعد
... تو فقط هشداردهنده اى و براى هر قومى رهبرى است ﴿۷﴾
سوره ۱۴: إبراهيم
ما هيچ پيامبري را نفرستاديم مگر به زبان قومش تا [پیغام ما را به زبانی که میفهمند] براي آنها آشكار سازد... ﴿۴﴾
سوره ۱۲: يوسف
الف لام راء اين است آيات كتاب روشنگر ﴿۱﴾
ما آنرا قرآن عربي نازل كرديم تا شما [عرب زبانان بتوانید] درك كنيد ﴿۲﴾
سوره ۳۶: يساين قرآني است كه از سوي خداوند عزيز و رحيم نازل شده. ﴿۵﴾
تا قومى را كه [عرب زبانند و] پدرانشان هشدار نيافته بودند، و خود غافلند، هشدار دهى ﴿۶﴾
سوره ۴۱: فصلت
كتابى است كه آيات آن به روشنى بيان شده قرآنى است به زبان عربى براى مردمى كه [ عربی ] مىدانند ﴿۳ ﴾
و اگر (اين كتاب را) قرآنى غير عربى گردانيده بوديم قطعا [قوم عرب که به پیامبریِ آنها مبعوث شده ای] مىگفتند چرا آيههاى آن روشن بيان نشده؟ آيا قرآن عجمي از پيغمبري عربي درست است ؟... ﴿۴۴﴾
سوره ۱۶: النحل
و به راستى كه در ميان هر امتى پيامبرى برانگيختيم [تا به هم زبانانش بگويد] كه خداوند را بپرستيد و از طاغوت پرهيز كنيد ... ﴿۳۶﴾
بخاطر بياوريد روزي را كه از هر امتي گواهي بر آنها مبعوث ميكنيم ... ﴿۸۴﴾
بياد آوريد روزي را كه از هر امتي گواهي از خودشان بر آنها معبوث ميكنيم، و تو را گواه آنها قرار ميدهيم، و ما اين كتاب (آسماني) را بر تو نازل كرديم كه بيانگر همه چيز [به زبان قوم خودت] است، و مايه هدايت و رحمت و بشارت ... ﴿۸۹﴾
سوره ۲۰: طه
و اين گونه آن را (به صورت) قرآنى عربى نازل كرديم و در آن از انواع هشدارها سخن آورديم شايد آنان [که عرب زبانند بفهمند و] راه تقوا در پيش گيرند يا (اين كتاب) پندى تازه براى آنان بياورد ﴿۱۱۳﴾
سوره ۳۹: الزمر
و در اين قرآن از هر گونه مثلى براى مردم [عرب، به زبان خودشان] آورديم باشد كه آنان پندگيرند ﴿۲۷﴾
كه قرآنى است عربى (شيوا) بدون كژى و كاستى، باشد كه [قوم عرب زبان بفهمد و] پروا پيشه كنند ﴿۲۸﴾
سوره ۲۲: الحج
اينگونه ما قرآن را به صورت آيات روشن [و به زبان قابل فهم برای اعراب] نازل كرديم و خداوند هر كس را بخواهد هدايت ميكند. ﴿۱۶﴾
سوره ۴۲: الشورى
و بدين گونه قرآن عربى به سوى تو وحى كرديم تا [قوم عرب زبان] مكه و كسانى را كه پيرامون آنند هشدار دهى... ﴿۷﴾
سوره ۲۷: النمل
(بگو) من مامورم كه تنها پروردگار اين شهر (مکه) را كه آن را مقدس شمرده و هر چيزى از آن اوست پرستش كنم و مامورم كه از مسلمانان باشم ﴿۹۱﴾
و اينكه قرآن را [با زبان عربی روشن برای فهم اعرابی که به پیغامبری آنها مبعوث شده ام] تلاوت كنم هر كس هدايت شود براي خود هدايت شده و هر كس گمراه گردد (گناهش به گردن خود اوست) بگو من فقط از هشداردهندگانم. ﴿۹۲﴾
سوره ۴۶: الأحقاف
... و اين (قرآن) كتابى است به زبان عربى ... تا كسانى [از قوم عرب] را كه ستم كردهاند [به زبان خودشان] هشدار دهد و براى نيكوكاران مژدهاى باشد ﴿۱۲﴾
سوره ۴۳: الزخرف
ما آن را قرآنى عربى قرار داديم باشد كه [اعراب بفهمند و] بينديشيد ﴿۳﴾
و به راستى كه (قرآن) براى تو و براى قوم تو (مايه) تذكرى است و به زودى (در مورد آن) پرسيده خواهيد شد (۴۴)
