۱۳۸۹ تیر ۲۹, سه‌شنبه

به آقای موسوی، رئیس‌جمهور قانونی‌یه ایران: نداشتن سخن‌گو در خارج، ضعف شماست


آقای موسوی، من ضمن اینکه شما را رهبر بخشی از جنبش سبز می‌دانم، رهبر خودم نمی‌دانم و طبیعی‌ست که تلاش ‌کنم افرادی را به رهبری‌یه بخش دیگر جنبش و در نهایت به رهبری‌یه کل جنبش سبز برسانم، ولی آیا فکر نمی‌کنید که لازم است شما و همراهانتان یک شورای رهبری‌ برای جنبش سبزی که تعریف کرده‌اید، تعیین کرده و آن‌ها را معرفی کنید؟ فکر نمی‌کنید که این حکومت می‌تواند، در موقعیتی حساس، دهان شما را ببندد و آشفتگی‌یه شدیدی در همان جنبش سبزی که شما قرائت کرده‌ و رهبر آن هستید، بوجود بیاید؟ اگر به خارج بنگریم، یعنی شما حتا یک دوست و آشنای هم‌فکر و هم‌فهم و قابل‌اعتماد در آن‌جا ندارید؟ چنین چیزی از نظر من باورکردنی نیست، اما تصور انحصارطلبی از جانب شما هم فعلن برایم باورکردنی نیست.

آقای موسوی، وقتی میلیونها ایرانی، شما را به رهبری قبول دارند (و معلوم است که میلیون‌ها ایرانی هم شما را قبول ندارند)، قائدتن باید! امیدوارند باشند که شما پایه‌های رهبری‌تان را محکم می‌کنید و اسامی‌یه افراد عضو شورای رهبری را که الزامن شامل اسامی‌یه عده‌ای از آن‌ها که در خارج هستند هم می‌شود، ارائه می‌دهید.

ندا: بابا یه موقعی زبونم لال همین فردا شاید یه بلایی سرتون اومد. /

آقای موسوی، اگر به جنبش آزادی‌خواهی به چشم یک ساختمان یا ارتش نگاه کنیم، من شما و همراهانتان را یکی از ستون‌های مهم آن، یا فرمانده‌ی یکی از نیروهای زمینی یا هوایی یا دریایی‌یه آن دانسته و محکم‌وقوی‌تر شدن این ستون یا نیرو را به نفع کل جنبش می‌دانم. لطفن با طرفدارانتان بیشتر صحبت کنید و آن‌ها را پرتحمل‌تر نموده و قانع کنید که هر کس که شما و استراژی و تاکتیک‌تان را قبول نداشت، لزومن یک خرابکار در جنبش آزادی‌خواهی نیست.




هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نظر شما می‌.تواند تاثیرگذار باشد. برای فرستادن نظر و پیغام، احتیاج به دادن اسم و آدرس و کلمه‌ رمز و قد و وزن ندارید. خودتان انتخاب کنید. فحش دادن آزاد است، خالی کنیدعقده‌.ها را ، اما زیاد تکرار نکنید.