* در رابته با غلَت‌های اهتمالی‌ی! املاعی
انقدر سخت است که قبول کنیم یک مجلس آزاد، در راس امور مملکت باشد؟! /
ندا: با این توافق بسیاری از نگرانی‌ها و دشمنی‌ها از بین می‌رود و شاید بسیاری از کسانی که در فکر قدرت یا دیکتاتوری جدیدی هستند، دست از سر مردم بردارند. /
اگر بعنوان مثال، افرادی چون: هادی خورسندی، ابوالحسن بنی‌صدر، ابراهیم نبوی، فریبا داوودی مهاجر، علی کشتگر، اکبر گنجی، رضا پهلوی، مسیح علی‌نژاد، مهرداد مشایخی [آیندگان: ایشان متعسفانه فوت کردند]، ف.م.سخن، مریم رجوی، مجتبا واحدی، اسمائیل نوری‌علا، شیرین عبادی، جمشید اسدی، ایرج مصداقی، الاهه بقراط، مهرداد دروش‌پور، علی افشاری، ژاله وفا، علی داعی، علی‌رضا نوری‌زاده و ... زیر این توافق‌نامه را امضا کرده باشند، من به‌راهتی می‌توانم این مجموعه را بعنوان شورای رهبری جنبش دموکراتیک مردم ایران، قبول کنم.
جواد: هر چند که شخصن چشم دیدن بعضی از نام‌بردگان بالا را ندارم! و تازه معلوم نیست کدامشان این پیشنهاد را قبول خاهند کرد و ترس را کنار گزاشته و آستین‌هایشان را بالا خاهند زد./
بیاییم توافق کنیم که «مجلس شورای ملی»ای که قرار است روزی روزگاری به صورت دوره‌ای، کاملن آزادانه و همیشه با نضارت سازمان‌های بین‌المللی انتخاب شود، در راس امور باشد و قدرت اداره‌ی کشور را به نخست‌وزیری بدهد که اکثریت اعضای آن بر روی او توافق دارند و هر موقع توافق نداشتند، کنارش بگزارند.
هیچ بعید نیست، هیچ بعید نیست که مردم ایران بعد از سال‌ها سال‌ها انتضار و به‌دست‌آوردن جرات انقلابی‌ِ چندباره و دادن "آخرین" قربانیان و برکناری/انحلال/سرنگونیِ این حکومت برای برقراری آزادی/دمکراسی، در یک رای‌گیری آزاد به جمهوری‌ای برسند که زمینه‌ی قدرت‌یافتن کسانی مثل موگابه، علی‌اف، اسد، پوتین و غیرو را فراهم کند. رئیس‌جمهوری که قدرت بگیرد و سکولارانه سال‌ها حکومت کند و مزاحمینش را به قتل برساند و دوباره روز از نو، روزی از نو و دوباره قربانی، قربانی، شکنجه و شکنجه. عین همین قضیه در مورد حکومت پادشاهی‌ای که در آن مقام سلطنت تشریفاتی نیست، صادق است. ما پادشاهان قدرتمند سکولار را هم دیده‌ایم که بدون دخالت در نماز و روزه و خورد و خوراک مردم، دیگر حقوق انسانی مردم کشورشان را زیر پا له کرده‌اند و زمینه‌ی به قدرت رسیدن وحشی‌ترین دشمنان آزادی را فراهم نموده‌اند. حکومت‌های وحشت‌انگیز کمونیستی و دینی را مدیون این پادشاهان هستیم. /
ندا: عزیزان نسبتن واقعن دمکرات! و به مقداری دوراندیش، تا وقت بیشتری را از دست نداده‌ایم باید بتوانیم زمینه‌ی تشکیل هر چه زودتر این شورای رهبری که اعضایش در پیشگاه ملت ایران متعهد می‌شوند که همدیگر را تحمل کنند و به تصمیمات اکثریت تن دهند را فراهم آوریم. هر لحضه ممکن است جرقه‌ای زده شود و مردم بروند برای سرنگونی نهایی رژیم و اما بعد از آن، جای خالی دولت موقت را عده‌ای مسلح پر کنند و یک حکومت سکولار اما نادمکراتیک را به مردم تحمیل کنند. تایید این پیشنهاد، یعنی تقویت سیستم دفاعی جنبش دمکراسی‌خاهی در برابر قدرت‌تَلَبان و تسریع تعیین دولت جانشین و رفع بسیاری از نگرانی‌ها. بر تردیدهایمان غلبه کنیم.
جومهووری‌هایی نضیر رووسیه، آنگولا، آزربایجان، زیمبابوه، تاجیکستان، بورکینافاسو، قیرقیرستان، کونگو، عراق، سووریه، قزاقستان، جیبووتی، الجزایر، ترکمنستان، کامروون، بِلارووس،
پاسخحذف